ข้อสรุปดังกล่าวข้างต้นมาจากการวิเคราะห์รายงานโครงการหลักสูตรและการเข้าร่วมโครงการหลักสูตรของวอคเกอร์
การวิเคราะห์นี้นำไปสู่การพรรณนาว่าอะไรคือสิ่งที่วอคเกอร์เห็นว่าเป็นแบบจำลอง “ธรรมชาติ”
ของกระบวนการหลักสูตรเป็นแบบจำลองธรรมชาติในความ รู้สึกที่ว่า
สร้างขึ้นเพื่อเป็นตัวแทนของประสบการณ์และความสัมพันธ์ที่สังเกตได้ในโครงการ
หลักสูตรที่เป็นอยู่ในเวลานั้นด้วยความศรัทธาในหลักการเท่าที่จะเป็นไปได้
ในขั้นแรกของวอคเกอร์สนับสนุนว่า
“ฐาน” ประกอบด้วยการผสมผสานความคิดที่หลากหลาย
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง แง่คิด ความเห็นความเชื่อ และค่านิยม ซึ่งเกี่ยวข้องกับหลักสูตรสิ่งเหล่านี้อาจจะนิยามได้อย่างมีเหตุผล มีความชัดเจน
และก่อตัวเป็นฐานของการตัดสินใจของผู้พัฒนาหลักสูตร ในภาพ 9.8
แบบจำลองกระบวนการหลักสูตรของวอคเกอร์แสดงให้เห็นความสัมพันธ์ระหว่างขั้นแรกและขั้นย่อย
ๆ
หลังจากนั้น วอคเกอร์ได้ยืนยันว่า ผู้พัฒนาหลักสูตรไม่ได้เริ่มต้นด้วย
“กระดานชนวนที่ว่างเปล่า (blank slate)” แต่เริ่มด้วยการอาศัย
ค่านิยม มโนทัศน์ และอื่นๆ เป็นฐานในการสร้างหลักสูตร ฐานหมายรวมถึงความคิดว่า
อะไรคือฐานและฐานควรจะเป็นอย่างไรด้วยสิ่งเหล่านี้ช่วยผู้พัฒนาหลักสูตรในการตัดสินใจว่าควรจะทำอย่างไร
เมื่อปฏิสัมพันธ์ระหว่างบุคคลเริ่มต้นขึ้นก็แสดงว่าเริ่มเข้าสู่ระยะของการปรึกษาหารือ(deliberation)
วอคเกอร์ได้ยืนยันว่า การอภิปราย
ปรึกษาหารือในเรื่องที่เกี่ยวกับฐาน
ก่อให้เกิดสถานการณ์ที่ผู้พัฒนาหลักสูตรแสวงหาเพื่อที่จะทำให้ความคิดมีความชัดเจนและสอดคล้องกันระยะนี้อาจจะเห็นความยุ่งเหยิงได้
เป็นระยะที่ก่อให้เกิดความส่องสว่างในการพิจารณา
ระยะของการปรึกษาหารือนี้ไม่มีปรากฏอยู่ในขั้นของแบบจำลองจุดประสงค์
เป็นระยะของการสุ่มความมีปฏิสัมพันธ์ที่ซับซ้อนของผู้พัฒนาหลักสูตรด้วยกันซึ่งปรากฏความสำเร็จในภูมิหลังของงานจำนวนมากก่อนที่จะมีการออกแบบหลักสูตร
ขั้นสุดท้ายของการจำลองนี้คือ
“การออกแบบ”
ในระยะนี้ผู้พัฒนาหลักสูตรจะตัดสินใจเกี่ยวกับกระบวนการที่หลากหลายขององค์ประกอบของหลักสูตร
การตัดสินใจจะเกิดขึ้นหลังจากที่ได้มีการอภิปรายอย่างกว้างขวางและประนีประนอมความคิดของแต่ละบุคคลเข้าด้วยกัน
การตัดสินใจนั้นจะได้รับการบันทึกไว้
และใช้เป็นฐานสำหรับเอกสารหลักสูตรหรือวัสดุหลักสูตรที่มีความเป็นเฉพาะอย่าง
สรุปว่า แบบจำลองนี้
เป็นการพรรณนาพื้นฐาน (primary descriptive) ในขณะที่แบบจำลองดั้งเดิมเป็นเงื่อนไขหรือข้อกำหนด (prescriptive) แบบจำลองนี้โดยพื้นแล้วเป็นไปตามโลก สิ่งที่เป็นหลักประกอบด้วย การเริ่มต้น (ฐาน) จุดหมายปลายทาง (การออกแบบ)
และกระบวนการ (การปรึกษาหารือ)
โดยอาศัยวิธีการจากจุดเริ่มต้นไปจนถึงจุดหมายปลายทาง
ในทางกลับกัน แบบจำลองดั้งเดิม (classical model) เป็นแบบจำลอง
วิธีการจุดหมายปลายทาง (means-end
model) ประกอบด้วยจุดหมายปลายทางที่ต้องการ (จุดประสงค์)
วิธีการที่จะบรรลุจุดหมายปลายทาง
(ประสบการเรียนรู้)
และกระกระบวนการ (การประเมินผล) เพื่อที่จะตัดสินใจว่า
วิธีการนั้นโดยแท้จริงแล้ว
นำไปสู่จุดหมายปลายทางหรือไม่แบบจำลองทั้งสองแตกต่างกันในบทบาทตามจุดประสงค์
และการประเมินผลในกระบวนการของการพัฒนาหลักสูตรตามที่กำหนด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น